Plafond Antwerpse sociale huisvestingsmaatschappijen weigeren voortaan om gezinnen, waarvan geen van de partners Nederlands praat, nog een sociaal appartement te geven. (O.m. De Standaard.) Ze doen dit om het samenleven in grotere appartementsgebouwen gemakkelijker te maken. Als daar te veel mensen wonen die elkaar niet kunnen verstaan, levert dat problemen op.
Het doel van deze maatregel is wat mij betreft terecht. Er zijn reële problemen, die om een oplossing smeken.
Zo’n doel heiligt echter nog niet alle middelen, en dit ‘middel’ gaat duidelijk over de schreef.
Het ís zo dat er een probleem bestaat rond de kennis van het Nederlands bij allochtonen. Maar het is evengoed zo dat dat probleem vooral te wijten is aan het volledig ontbreken, tot voor een paar jaar, van enig beleid daarrond. Gedurende enkele decennia heeft men niet omgekeken naar de allochtonen, heeft men bijvoorbeeld geen aanbod aan taallessen gecreëerd, waardoor er wachtlijsten ontstonden en nog steeds bestaan.
Deze maatregel treft opnieuw de zwaksten, legt de schuld voor de problemen volledig bij hen, terwijl dat slechts gedeeltelijk zo is.
VB-bestuursdeelname zal weldra geen issue meer zijn : hun programma wordt zo ook wel uitgevoerd, dus veel verschil zal het niet meer maken.  ¶Berchem Groen¶ ¶ 19:04 -  Stuur een mailtje !  -