Turkije "Turkije is niet klaar voor de Europese Unie en de Unie is niet klaar voor Turkije, zegt Pieter De Crem, en met hem de hele kamerfractie van CD&V." (in een interview dit weekend in De Standaard). Zij besluiten daaruit dat het beter is voor beide partners dat Turkije ook op termijn geen lid wordt van de EU. Want : "Waarom is Turkije niet klaar voor de EU ? De sokkel van Europa zijn de cultuur van Athene en Rome, de joods-christelijke traditie en die van het wetenschappelijk empirisme en het vrije denken, zoals dat tijdens de Verlichting is ontstaan. Die drie belangrijke zaken heeft Turkije niet gekend. "
Ik ben het niet eens met Decrem en de CD&V-fractie.
Dat noch Turkije, noch de EU op dit moment al klaar zijn voor de uitbreiding is duidelijk. Turkije heeft zowel economisch als politiek nog een lange weg af te leggen, nog meer dan Griekenland, Spanje of Portugal dat destijds hebben moeten doen. Maar deze laatste landen hebben bewezen dat het kan.
En de EU moet eerst de schok van de recente uitbreiding verwerken, ook economisch, maar vooral politiek-institutioneel. We moeten er met andere woorden zo snel mogelijk voor zorgen dat de instellingen van de Unie worden hervormd, met een parlement dat werkelijke macht heeft, en een kleinere commissie die nog meer dan nu een echte Europese regering vormt, en minder een vergadering van de vertegenwoordigers van de verschillende lidstaten. Dat is nodig, maar het staat eigenlijk los van de toetreding door Turkije. Want het moet gebeuren, zelfs als Turkije geen lid zou worden. En de Turkse toetreding zou de problemen niet echt groter maken dan ze nu al zijn.
Blijft het argument van het verschil in cultuur. Zoals De Crem het verwoordt is er een hemelsbreed verschil, een onoverbrugbare kloof tussen de verlichte, moderne Westerse cultuur en de barbaarse Turkse moslim-cultuur. Dat is natuurlijk nonsens. Leg de joodse, de christelijke en de islamitische godsdienst naast elkaar, en je zal vaststellen dat de verschillen verbleken bij de overeenkomsten, en dat de verschillen tussen de joodse godsdienst enerzijds en de beide andere godsdiensten anderzijds groter zijn dan die tussen christendom en islam.
De Crem, en met hem heel wat andere Westerse ‘verlichte denkers’, schijnen daarenboven te vergeten dat onze moderne verlichting minstens gedeeltelijk is ontstaan door de contacten met de Arabische moslimwereld. Toen het westen door de donkere middeleeuwen spartelde en er van wetenschap geen sprake was, bloeide het verlichte wetenschappelijke denken in de Arabische landen. Een belangrijk deel van onze joods-christelijke cultuur, van de cultuur van Athene (en Rome) is door de eeuwen blijven bestaan dankzij de moslimwereld.
Laten we bijvoorbeeld ook niet vergeten dat de moslims reeds in 662, toen hier in West-Europa vooral werd gepraat met bijlen en zwaarden, hoogoplopende discussies hadden over de scheiding tussen kerk en staat (wat geresulteerd heeft in het schisma tussen soennieten en sjiieten). Dat terwijl in West-Europa op bepaalde momenten duizenden mensen stierven van armoede, er in een aantal Arabische landen reeds een systeem van sociale zekerheid bestond (op basis van de zakat, de geloofsbelasting, één van de pijlers van de islam).
En ik kan verder gaan.
Er is helemaal geen onoverbrugbare culturele kloof tussen de EU en Turkije.  ¶Berchem Groen¶ ¶ 13:07 -  Stuur een mailtje !  -