Staking De socialistische vakbond heeft dus doorgezet met de staking, gisteren. Ik heb er persoonlijk niet veel van gemerkt, de kinderen hadden een (lang op voorhand geplande) facultatieve vakantiedag op school, en ik mocht oppassen.
Opvallend was de verschillende opstelling van de vakbonden. Niet omdat ze geen front hebben kunnen vormen, dat is in het verleden nog ze geweest. Maar omdat de twee grote vakbonden standpunten innamen, die op het eerste zicht tegengesteld waren aan de belangen van de zuil waar ze toe behoren.
Anders gezegd : de socialisten zitten in de regering, en de christen-democraten in de oppositie. Tot twintig jaar geleden zou dit automatisch betekend hebben dat het ACV zich hard opstelde, en het ABVV het rustig aan deed. Gisteren zagen we het omgekeerde.
Zijn de zuilen werkelijk zoveel verzwakt ? En is dat het gevolg van de oppositiekuur van de CVP-CD&V ?

Misschien is het bovenstaande toch wat te naïef. Want als je wat verder doordenkt, ondersteunden de vakbonden toch wel degelijk hun respectievelijke partijen.
Zo zal de harde opstelling van het ABVV de socialisten in de regering niet erg slecht zijn uitgekomen, aangezien dat hen steunde in hun onderhandelingen met de liberalen. En de CD&V is absoluut gebaat bij de mature houding van het ACV, want dat is het imago dat de partij zich probeert toe te dichten : de partij van de bekwame regeerders, rustig besturen zonder al te veel geroep op barricades.
Dus die verzwakking van de zuilen, laten we dat maar wat relativeren.  ¶Berchem Groen¶ ¶ 23:20 -  Stuur een mailtje !  -